Şiir, edebin muallimidir. Hayanın çocuğudur. Hassasiyetin anasıdır. Ehl-i dilin yoldaşıdır. Yüreğin tercümanıdır, kalbin sesidir. Aklın en sadık yoldaşıdır, rehberidir.
Şiirle tanışmamış olanlar, fukaralığın trajik tutsaklarıdır.
Şiirle merhabasını kesmiş olanlar, güzel nasiplere arka çevirmiş olanlardır.
Şiirin ikliminde yeşermeyen bilgiden de, siyasetten de ancak zarar gelir insana.
Şiirin suyuyla yoğrulmamışsa bir savaş, onun adı katliamdır.
Yunus’un nefesini canevinde misafir etmemişlerse hangi ortak yanımız olabilir? Mevlâna’nın sesleri yankılanmıyorsa birinin içinde, ne kadar uzağımızdadır o kişi. Fuzûlî, meçhuliyse bir kişinin, insanlık meçhuldür ona. Şeyh Galib’i tanımayan hangi güzelligi, hangi aşkı tanımış olabilir? Karacaoğlan’la bir tel bağlanmamışsa aramızda, kiminledir rabıtamız?
Çağdaş şairlerimizi okumamışsak, o eski şiir türlerimizin biteviye akmakta olduğu yepyeni yatağı görmüyoruz, demektir
Son Yorumlar